בת דודה שלי גדלנו יחד,
זכרונות הילדות שלי מלאים בתמונות שלנו יחד. החל ממפגשים סתמיים של הבני דודים, בריכת מודיעין או מזכרת ביחד בשבתות, חגים, חופשים ואירועים. סתם מפגשים אצל ממה, או ימי שבת שהייתי מבקשת מאמא שלי - "אפשר ללכת לקארין ומיטב?"
אנחנו באותו גיל, בבית ספר הייתי שנה מעלייך, אני מהקטנים ואת מהגדולים.
תמיד היית בקבוצת השווים שלי. יחד בשולחן האוכל של הילדים, מעבירה לך את היין אחריי בקידוש, מסיימות יסודי ועוברות לחטיבה ולתיכון, טסת ליורט בדיוק שנה אחריי. שנה אחר כך כבר התגייסנו באותו חודש, באוגוסט 2018. ואחר כך, החוויה הראשונה שיצא שהתחלת לפניי - טיול אחרי צבא. אני זוכרת שביום כיפור הראשון שלי בשוהם לא רציתי לבלות עם הכיתה שלי ובחרתי לבוא אלייך בכיפור, שננסה לצום יחד ונצא לרכב על אופניים. אני זוכרת שהעברתי אצלכם חופש גדול כמעט שלם כשעברתם למזכרת בתיה. אני זוכרת איך ענבל הייתה נותנת לנו משימות בבית, לעזור לה לנקות, ואת כמובן שנאת את זה. אני זוכרת כשהיה לך חבר ראשון וסיפרת לי, נראה לי זה היה בכיתה ח׳ או ז׳. אני זוכרת שפעם יצאתי איתך ועם חברים שלך במזכרת, אני זוכרת איך העברנו 3 שבועות של צחוק חופש וכיף יחד בתאילנד, שותות שייקים על החוף ומרגישות כמו הגדולים. אני זוכרת איך נפגשנו ממש במקרה בעיר הבהדים כששתינו היינו בצבא, שולחות תמונה לקבוצה של המשפחה. אני זוכרת כמה יכולנו להבין אחת את השנייה על חוויות דומות כמו הטיול אחרי צבא ויורט. אני זוכרת מלא פעמים שעיצבנת אותי בעצלנות שלך או בגישת המכפ'תלי שלך!! אני זוכרת אלפי פעמים שהצחקת אותי, החל מהערות ציניות כשאף אחד לא שומע, לחיקויים של הפיגמות וסדרות של פעם, ועד ליציאות הכי שנונות, חסרות טקט ולא מתאימות אבל הכי הכי מצחיקות.
לא בא לי שכל אלה יישארו זכרונות שלא אוכל להיזכר בהם איתך יחד, לא בא לי להיות גדולה ממך ביותר מארבעה חודשים, לא בא לי שאת תישארי בת כמעט 24, ושאני אמשיך לגדול.
זה לא פייר שאני אמשיך את מסלול החיים, ואת לא תהיי פה לחיות אותו. שנה אחרי, איתי או לפניי - למי אכפת כבר העיקר שהיית פה.
לדבר עלייך בלשון עבר מעצבן אותי ומרגיש לי כמו המצאה.
מרגישה החמצה על זה שלא היינו קרובות יותר. רק שבוע או שבועיים לפני המסיבה ישבנו הבנודודות אצל עדי ואמרת שהיה לך כיף וצריך להיפגש שוב.
כנראה שעכשיו אדבר איתך בלב יותר מכשדיברתי אתך כשהיית פה. איזו מעצבנת. תודה לך שאת חלק ענק מנוף ילדותי
תודה על אלפי פעמים שהצחקת אותי ועצבנת אותי בו זמנית
את חסרה פה ברמות.
הילה